برای تهیه آرد سوخاری مانند نان سوخاری، نان‌ به صورتی در برابر گرما قرار می‌گیرد که رطوبت آن از بین رود و به صورت خشک برون آید. این نان در اثر حرارت مجدد، رطوبت خود را از دست می‌دهد و خشک، قهوه‌ای و برشته می‌گردد. از این رو برای تهیه آرد سوخاری، نان دو بار تحت فرآیند پخت قرار می‌گیرد. در مرحله اول نان به صورت عادی پخته می‌شود ولی در مرحله دوم نان با حرارت ملایم تر و در زمان طولانی تری پخته می‌شود. در واقع مرحله دوم پخت برای از دست رفتن باقیمانده آب و خشک شدن کامل نان انجام می‌‎شود. در واقع، وقتی نان بیات می‌شود دیگر به عنوان نان قابل مصرف نمی‌باشد و اگر فاسد نشده باشد می‌توان آن را دوباره به کارخانه بازگرداند و دوباره در فر قرار داد تا به صورت خشک شده درآید. سپس می توان این نان ها را آسیاب و به شکل آرد سوخاری بسته بندی و وارد بازار کرد.

پودر سوخاری یا آرد سوخاری تنوع بسیاری دارد و می توان از نظر طعم، اندازه و حتی رنگ انواع مختلفی از پودر سوخاری را دسته بندی کرد که در انواع پودر، نوع دانه درشت (گرانول) یا ادویه دار به بازار عرضه می‌شود که این تفاوت ها به نوع آسیاب و الک کردن و نوع مصرف آرد، بستگی دارد. به طور معمولاً برای تهیه غذاهای سرخ شده جهت تردی بیشتر به طور مثال در تکه‌های مرغ، نوع درشت و در تهیه ناگت، کتلت یا ماهی نوع پودری آن بیش‌تر مورد استفاده قرار می گیرد.

از آنجایی که در آرد سوخاری میزان رطوبت بسیار پایین است همین خشک و غیر مرطوب بودن باعث ماندگاری طولانی آن می‌شود، به طوریکه می توان آنرا تا شش ماه نیز در جای مناسب نگهداری کرد. با این حال در این مورد باید به نکاتی مثل اکسید شدن روغن موجود در این فرآورده توجه کرد. در بیشتر موارد، تشخیص فساد آرد سوخاری توسط افراد عادی دشوار می‌باشد. به طور کلی برای تشخیص سلامت آرد سوخاری باید به رنگ و بوی آن توجه کرد. از آرد سوخاری که بوی کهنگی بدهد یا رنگ آن تغییر کرده باشد، بهتر است استفاده نشود.